در محيط اتاق هاي فرار معمولاً از وسايل و تجهيزات مکانيکي، الکترونيکي، ديجيتال، کامپيوتري و … که در زمان طراحي اتاق فرار بنا به داستان اتاق در نظر گرفته مي شود و صرفاً جهت ايجاد و راه اندازي بازي مورد توجه قرار مي گيرد و بازيکنان در زمان بازي اين تجهيزات را نمي بينند، برخي تجهيزات ديگر وجود دارد که بازيکنان در طول بازي با آنها در ارتباط هستند، تجهيزاتي همچون، کليد، قفل، خودکار، برگه کاغذ، و باز بنا به نوع و داستان بازي از تجهيزاتي همچون، کتاب، انبردست، گوشي موبايل، ريموت کنترل و هرآنچه که به ذهن مي رسد بهره گرفته مي شود.
قالباً در اتاق فرار از آنجايي که بازيکنان همواره در طول بازي ذهن شان درگير حل مسائل گاه پيچيده و گاه ساده مي کنند، لذا در اين زمان همچون دانشمندان عمل مي کنند و وسايل موجود در اتاق فرار را در فضاهاي بسيار عجيب قرار مي دهند، يکي از اين فضاهاي بسيار عجيب که عمدتاً بازيکنان در زمان بازي براي قرار دادن وسايل و تجهيزات اتاق فرار انتخاب مي کنند، جيبهايشان است، اين بدان معنا نيست که آنها قصد سرقت و يا ربودن اشياء را دارند، اين امر صرفاً نشأت گرفته از هيجان بازي است و اين امر براي مسئولين اتاق هاي فرار امري شناخته شده و طبيعي است، از اينرو معمولاً پس از خروج بازيکنان ولو آنکه موفقيت آميز و يا فارغ از خروج پيروزمندانه بوده باشد، مسئولين اتاق فرار از بازيکنان سؤالي کاملاً تکراري را مي پرسند و آن اين است که: دوستان در زمان بازي که سرگرم حل معماها بوده ايد؛ چيزي را درون جيب هاي مبارکتان پنهان نکرده ايد؟ و باز از جانب بازيکنان جوابي آشنا و تکراري به گوش مي خورد، نه ما حواسمون بود همه چيز را در جاي خوش قرار داديم، در اين زمان يکي از بين بازيکنان مثلاً مي گويد: اِ اين چيه تو جيب من؟؟؟ کي اينو گذاشت تو جيب من؟؟؟ آقا/خانم من شرمندم حواسم نبود و در اين زمان همگي با هم خواهند خنديد. در اتاق هاي فرار پيش آمده است که بازيکنان وسيله اي را با خود برده اند و بعد از مدتي تماس گرفته اند و وسيله را بازگردانده اند.
درباره این سایت